کروم پلاس ب3 Chromium+ B3

کروم پلاس ب3 چیست؟

قرص کروم پلاس ب3 یوروویتال حاوی 110 ماکروگرم کروم و 100 میلیگرم نیاسین (ویتامین ب 3) میباشد و به تنظیم قند خون و متابولیسم چربی و کربوهیدرات کمک میکند.

نیاسین

نیاسین نوعی از ویتامین B3 است که در بدن از تریپتوفان ساخته می‌شود. این ویتامین در بسیاری از مواد غذایی از جمله گوشت، ماهی، شیر، تخم مرغ، سبزیجات سبز و غلات یافت می‌شود.

نیاسین برای عملکرد و متابولیسم صحیح چربی‌ها و قندها در بدن و حفظ سلول‌های سالم ضروری است. در دوزهای بالا، نیاسین ممکن است به دلیل تأثیراتش روی لخته شدن خون، به افراد مبتلا به بیماری قلبی کمک کند. همچنین ممکن است سطح  تری گلیسیرید را در خون بهبود بخشد.
اشکال تجویزی نیاسین توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای سطح کلسترول غیرطبیعی و برای پیشگیری از کمبود ویتامین B3 و بیماری‌ پلاگر تأیید شده است. افراد از مکمل‌های نیاسین برای سندرم متابولیک، بیماری قلبی، آب مروارید، فشار خون بالا و بسیاری شرایط دیگر نیز استفاده می‌کنند.

نیاسین را با NADH، نیاسینامید، اینوزیتول نیکوتینات، IP-6 یا تریپتوفان اشتباه نگیرید. اینها یکسان نیستند.

دوز

نیاسین در بسیاری از مواد غذایی از جمله گوشت، ماهی، شیر، تخم مرغ، سبزیجات و غلات نیز یافت می‌شود. مقدار مورد نیاز برای مصرف روزانه، «مقدار مجاز توصیه شده رژیمی» (RDA) نامیده می‌شود. این مقدار برای مردان ۱۴ سال و بالاتر، ۱۶ میلی‌گرم  است. برای زنان ۱۴ سال و بالاتر، مقدار ۱۴ میلی‌گرم  است. در دوران بارداری، این مقدار ۱۸ میلی‌گرم و در دوران شیردهی، ۱۷ میلی‌گرم  است. برای کودکان، این مقدار بستگی به سن دارد. برای اطلاع از دوز مناسب برای یک شرایط خاص، با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض جانبی:

نیاسین در صورت استفاده مناسب برای اکثر افراد بی‌خطر است. محصولات تجویزی حاوی نیاسین در صورت مصرف طبق دستورپزشک، ایمن هستند. غذاهای حاوی نیاسین یا مکمل‌های نیاسین در صورت مصرف با دوزهای کمتر از ۳۵ میلی‌گرم در روز بی‌خطر هستند.

یک عارضه جانبی رایج نیاسین، واکنش قرمزی پوست (گرگرفتگی) است. این حالت ممکن است باعث سوزش، خارش و قرمزی در صورت، بازوها و قفسه سینه و همچنین سردرد شود. شروع کردن با دوزهای کم و مصرف ۳۲۵ میلی‌گرم آسپرین قبل از هر دوز نیاسین ممکن است کمک کننده باشد. این واکنش معمولاً با عادت کردن بدن به نیاسین از بین می‌رود.

هشدارها:

بارداری و شیردهی:

نیاسین در دوران بارداری و شیردهی احتمالاً در صورت مصرف خوراکی بی‌خطر است. حداکثر مقدار توصیه شده نیاسین در دوران بارداری یا شیردهی برای افراد زیر ۱۸ سال، ۳۰ میلی‌گرم در روز و برای افراد ۱۹ سال و بالاتر، ۳۵ میلی‌گرم در روز است.

کودکان:

نیاسین در صورت مصرف خوراکی در دوزهای کمتر از حد بالای مجاز مصرف (UL) برای هر گروه سنی، احتمالاً بی‌خطر است. این حد مجاز به شرح زیر است:

۱۰ میلی‌گرم برای کودکان ۱ تا ۳ سال
۱۵ میلی‌گرم برای کودکان ۴ تا ۸ سال
۲۰ میلی‌گرم برای کودکان ۹ تا ۱۳ سال
۳۰ میلی‌گرم برای نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ سال

آلرژی‌ها:

نیاسین ممکن است با تحریک آزادسازی هیستامین، آلرژی‌ها را تشدید کند. هیستامین ماده‌ای شیمیایی است که مسئول بروز علائم آلرژی است.

درد قفسه سینه (آنژین):

نیاسین باید در افراد مبتلا به آنژین با احتیاط مصرف شود.

دیابت:

نیاسین ممکن است قند خون را افزایش دهد. افراد مبتلا به دیابت که نیاسین مصرف می‌کنند باید قند خون خود را به دقت کنترل کنند.

بیماری کیسه صفرا:

نیاسین ممکن است بیماری کیسه صفرا را تشدید کند.

نقرس:

مصرف مقادیر زیاد نیاسین ممکن است خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهد.

بیماری کلیوی:

نیاسین ممکن است در افراد مبتلا به بیماری کلیوی تجمع یابد. این امر ممکن است باعث آسیب شود.

بیماری کبدی:

مصرف دوزهای بالای نیاسین ممکن است آسیب کبدی را افزایش دهد. در صورت داشتن بیماری کبدی، از مقادیر زیاد استفاده نکنید.

فشار خون پایین:

مصرف نیاسین در دوزهای بالا ممکن است فشار خون را کاهش داده و این وضعیت را بدتر کند.

زخم‌های معده یا روده:

نیاسین ممکن است زخم‌ها را بدتر کند. در صورت داشتن زخم، از مقادیر زیاد استفاده نکنید.

عمل جراحی:

نیاسین ممکن است با کنترل قند خون در حین و پس از عمل جراحی تداخل داشته باشد. در مورد لزوم قطع مصرف نیاسین قبل از عمل جراحی برنامه‌ریزی شده با پزشک خود صحبت کنید.

اختلالات تیروئید:

تیروکسین هورمونی است که توسط غده تیروئید تولید می‌شود. نیاسین ممکن است سطح خونی تیروکسین را کاهش دهد. این امر ممکن است علائم برخی اختلالات تیروئید را بدتر کند.

تداخلات:

الکل (اتانول) با نیاسین و نیاسینامید (ویتامین B3):

نیاسین می‌تواند باعث قرمزی و خارش پوست شود. مصرف الکل همراه با نیاسین ممکن است این قرمزی و خارش را تشدید کند. همچنین نگرانی‌هایی وجود دارد که مصرف الکل با نیاسین ممکن است احتمال آسیب کبدی را افزایش دهد.

آلوپورینول با نیاسین و نیاسینامید (ویتامین B3):

آلوپورینول برای درمان نقرس استفاده می‌شود. مصرف دوزهای بالای نیاسین ممکن است نقرس را بدتر کرده و اثرات آلوپورینول را کاهش دهد.

نیاسین با داروهای دیابت:

مصرف دوزهای بالای نیاسین ممکن است سطح قند خون را افزایش دهد. مصرف نیاسین همراه با داروهای دیابت ممکن است اثرات این داروها را کاهش دهد. قند خون خود را به دقت کنترل کنید.

نیاسین با مهارکننده‌های جذب اسیدهای صفراوی:

برخی از داروها به نام مهارکننده‌های جذب اسیدهای صفراوی می‌توانند میزان جذب نیاسین در بدن را کاهش دهند. این امر ممکن است اثرات نیاسین را کاهش دهد. نیاسین و این داروها را با فاصله حداقل ۴ تا ۶ ساعت از هم مصرف کنید.

نیاسین با استاتین ها:

مصرف همزمان نیاسین با استاتین‌ها ممکن است خطر آسیب عضلانی را در برخی افراد افزایش دهد. با احتیاط استفاده کنید.

پروبنسید (Benemid) با نیاسین و نیاسینامید (ویتامین B3):

پروبنسید برای درمان نقرس استفاده می‌شود. مصرف دوزهای بالای نیاسین ممکن است نقرس را بدتر کرده و اثرات پروبنسید را کاهش دهد.

سولفینپیرازون (Anturane) با نیاسین و نیاسینامید (ویتامین B3):

سولفینپیرازون برای درمان نقرس استفاده می‌شود. مصرف دوزهای بالای نیاسین ممکن است نقرس را بدتر کرده و اثرات سولفینپیرازون را کاهش دهد.

داروهای ضد فشار خون با نیاسین و نیاسینامید (ویتامین B3):

نیاسین ممکن است فشار خون را کاهش دهد. مصرف نیاسین همراه با داروهای کاهنده فشار خون ممکن است باعث کاهش بیش از حد فشار خون شود. فشار خون خود را به دقت کنترل کنید.

داروهای ضد انعقاد / ضد پلاکت با نیاسین:

نیاسین ممکن است سرعت لخته شدن خون را کاهش دهد. مصرف همزمان نیاسین با داروهایی که آنها نیز سرعت لخته شدن خون را کاهش می‌دهند، ممکن است خطر کبودی و خونریزی را افزایش دهد.

هورمون تیروئید با نیاسین و نیاسینامید (ویتامین B3):

بدن به طور طبیعی هورمون‌های تیروئید را تولید می‌کند. نیاسین ممکن است سطح هورمون تیروئید را کاهش دهد. مصرف نیاسین همراه با قرص‌های هورمون تیروئید ممکن است اثرات هورمون تیروئید را کاهش دهد.

جمفیبروزیل (Lopid) با نیاسین و نیاسینامید (ویتامین B3):

مصرف همزمان نیاسین با جمفیبروزیل ممکن است خطر آسیب عضلانی را در برخی افراد افزایش دهد. با احتیاط استفاده کنید.

 نیکوتین (Nicoderm) با نیاسین و نیاسینامید (ویتامین B3):

نیاسین می‌تواند گاهی اوقات باعث برافروختگی (قرمزی پوست) و سرگیجه شود. برچسب‌های نیکوتین نیز می‌توانند باعث برافروختگی و سرگیجه شوند. مصرف نیاسین و استفاده همزمان از برچسب نیکوتین ممکن است خطر بروز برافروختگی و سرگیجه را افزایش دهد.

آسپرین با نیاسین و نیاسینامید (ویتامین B3):

آسپرین اغلب برای کاهش قرمزی پوست ناشی از نیاسین استفاده می‌شود. به نظر می‌رسد این دوزهای پایین آسپرین هنگامی که با نیاسین مصرف شوند، مشکلی ایجاد نمی‌کنند. اما مصرف دوزهای بالاتر آسپرین، مانند ۱ گرم در روز، ممکن است سرعت دفع نیاسین از بدن را کاهش دهد. این امر می‌تواند منجر به افزایش بیش از حد نیاسین در بدن و احتمالاً بروز عوارض جانبی شود. به دوزهای پایین آسپرین، مانند ۳۲۵ میلی‌گرم یا کمتر، پایبند باشید.

کروم

کروم یک ماده معدنی کمیاب ضروری است و دو نوع می‌باشد :

کروم سه‌ظرفیتی که برای سلامت انسان ها ضروری است و کروم شش‌ظرفیتی که یک سم است. کروم سه‌ ظرفیتی در مواد غذایی و مکمل‌ها یافت می‌شود. این ماده با بهینه سازی استفاده بدن از انسولین، به طبیعی نگه داشتن سطح قند خون کمک می کند.

مردم از کروم برای کمبود کروم استفاده می‌کنند. همچنین برای دیابت، کلسترول بالا، بهبود عملکرد ورزشی، اختلال دوقطبی و بسیاری اهداف دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.

موارد استفاده و اثربخشی:

کمبود کروم: مصرف خوراکی کروم برای پیشگیری و درمان کمبود کروم مؤثر است.
دیابت: مصرف خوراکی کروم می‌تواند کنترل قند خون را در برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ بهبود بخشد. مشخص نیست که آیا در پیشگیری از دیابت یا بهبود چربی‌ خون یا فشار خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ موثر است یا خیر.

دوز مصرفی:

کروم یک ماده معدنی کمیاب ضروری است. توصیه می‌شود مردان ۵۰-۱۹ سال ۳۵ میکروگرم در روز و افراد ۵۱ سال و بالاتر ۳۰ میکروگرم در روز مصرف کنند. برای زنان، توصیه می‌شود افراد ۵۰-۱۹ سال ۲۵ میکروگرم در روز و افراد ۵۱ سال و بالاتر ۲۰ میکروگرم در روز مصرف کنند. مقادیر توصیه شده برای کودکان بسته به سن متفاوت است. برای تعیین بهترین دوز برای یک بیماری خاص، با پزشک و یا داروساز مشورت کنید.

عوارض جانبی:

کروم در صورت استفاده کوتاه‌ مدت احتمالاً بی‌خطر است. مصرف روزانه تا ۱۰۰۰ میکروگرم کروم تا ۶ ماه بی‌خطر  است. در صورت مصرف برای دوره‌های طولانی‌تر، کروم ممکن است بی‌خطر باشد. کروم به‌صورت روزانه در دوزهای ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ میکروگرم تا ۲ سال نیز بی‌خطر در نظر گرفته شده است.

برخی افراد عوارض جانبی مانند ناراحتی معده، سردرد، بی‌خوابی و تغییرات خلق و خو را تجربه می‌کنند. دوزهای بالا با عوارض جانبی جدی‌ از جمله آسیب کبدی یا کلیوی مرتبط شده است.

هشدار:

بارداری:

مصرف خوراکی کروم در مقادیر مجاز، احتمالاً بی‌خطر است. میزان مجاز برای افراد ۱۸-۱۴ سال، ۲۸ میکروگرم در روز و برای افراد ۵۰-۱۹ سال، ۳۰ میکروگرم در روز است. اما حتما در دوران بارداری مکمل‌های کروم را طبق نظر پزشک متخصص مصرف کنید.

شیردهی:

مصرف خوراکی کروم در مقادیری که از سطح دریافت کافی (AI) تجاوز نکند، احتمالاً بی‌خطر است.
سطح دریافت کافی برای افراد ۱۸-۱۴ سال، ۴۴ میکروگرم در روز و برای افراد ۵۰-۱۹ سال، ۴۵ میکروگرم در روز است. اطلاعات قابل اطمینان کافی وجود ندارد که بدانیم مصرف مقادیر بالاتر کروم در دوران شیردهی بی‌خطر است یا خیر بنابراین جانب احتیاط را رعایت کنید.

کودکان:

مصرف خوراکی کروم در مقادیری که از سطح دریافت کافی (AI) تجاوز نکند، احتمالاً بی‌خطر است.
برای سنین ۰ تا ۶ ماه، ۰.۲ میکروگرم؛ ۷ تا ۱۲ ماه، ۵.۵ میکروگرم؛ ۱ تا ۳ سال، ۱۱ میکروگرم؛ ۴ تا ۸ سال، ۱۵ میکروگرم.
برای پسران ۹ تا ۱۳ سال، ۲۵ میکروگرم؛ پسران ۱۴ تا ۱۸ سال، ۳۵ میکروگرم.
برای دختران ۹ تا ۱۳ سال، ۲۱ میکروگرم؛ دختران ۱۴ تا ۱۸ سال، ۲۴ میکروگرم.
مصرف کروم در مقادیر بالاتر از سطح دریافت کافی برای اکثر کودکان ممکن است بی‌خطر باشد.

بیماری کلیوی:

مکمل‌های کروم ممکن است موجب آسیب کلیوی شوند. اگر بیماری کلیوی دارید، مکمل‌های کروم را مصرف نکنید.

بیماری کبدی:

مکمل‌های کروم ممکن است موجب آسیب کبدی شوند. اگر بیماری کبدی دارید، مکمل‌های کروم را مصرف نکنید.

آلرژی تماسی:

مکمل‌های کروم می‌توانند در افراد دارای سابقه  آلرژی تماسی باعث واکنش‌های آلرژیک شوند. علائم شامل قرمزی، تورم و پوسته‌ریزی پوست است.

تداخلات:

انسولین با کروم:

کروم ممکن است اثربخشی انسولین را افزایش دهد. مصرف همزمان کروم با انسولین ممکن است باعث افت بیش از حد قند خون شود. قند خون خود را به دقت کنترل کنید. ممکن است نیاز به تغییر دوز انسولین شما باشد.

لووتیروکسین با کروم:

مصرف همزمان کروم با لووتیروکسین ممکن است میزان جذب لووتیروکسین در بدن را کاهش دهد. این امر ممکن است اثربخشی لووتیروکسین را کاهش دهد. برای کمک به جلوگیری از این تداخل، لووتیروکسین باید ۳۰ دقیقه قبل یا ۳ تا ۴ ساعت پس از مصرف کروم مصرف شود.

داروهای دیابت با کروم :

کروم ممکن است سطح قند خون را کاهش دهد. مصرف همزمان کروم با داروهای دیابت ممکن است باعث افت بیش از حد قند خون شود. قند خون خود را به دقت کنترل کنید.

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) با کروم:

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی ممکن است سطح کروم را در بدن افزایش داده و خطر عوارض جانبی را افزایش دهند. از مصرف همزمان مکمل‌های کروم و این داروها خودداری کنید.

آسپرین با کروم:

آسپرین ممکن است میزان جذب کروم در بدن را افزایش دهد. مصرف همزمان آسپرین با کروم ممکن است اثرات و عوارض جانبی کروم را افزایش دهد.