ژری لاکت تو پلاس GeriLact 2 plus

ژری لاکت 2 پلاس چیست؟

ژری لاکت 2 پلاس فراورده سین بیوتیک حاوی پروبیوتیک و پری بیوتیک میباشد که با بازسازی فلور نرمال دستگاه گوارش به بهبود مشکلات گوارشی بزرگسالان و سالمندان شامل یبوست، نفخ و دردهای شکمی کمک میکند. همچنین در بهبود فشار خون، چربی خون و قند خون نقش دارد.

بیفیدوباکتریوم بروه

بیفیدوباکتریوم بروه (B. breve) نوعی پروبیوتیک (باکتری مفید) است که در روده‌ها زندگی می‌کند. این باکتری در روده اسید لاکتیک و اسید استیک تولید می‌کند.

باکتری‌های مفید مانند B. breve می‌توانند به تجزیه غذا، جذب مواد مغذی و مبارزه با ارگانیسم‌های مضر که ممکن است باعث بیماری شوند کمک کنند. B. breve معمولاً در روده نوزادان شیرخوار و در واژن یافت می‌شود.

عوارض جانبی:

B. breve به احتمال زیاد بی‌خطر است. این پروبیوتیک به تنهایی و همراه با سایر پروبیوتیک‌ها تا مدت یک سال به صورت بی‌خطر استفاده شده است. برخی از افراد ممکن است از مصرف پروبیوتیک‌ها دچار گاز و نفخ شوند، اما به نظر می‌رسد B. breve به خوبی تحمل می‌شود.

موارد احتیاط و هشدارهای ویژه:

بارداری و شیردهی:

اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطمینان از بی‌خطر بودن استفاده از B. breve در دوران بارداری یا شیردهی وجود ندارد.

کودکان:

به نظر می‌رسد B. breve برای اکثر کودکان هنگام مصرف خوراکی تا مدت یک سال بی‌خطر باشد. با این حال، اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطمینان از بی‌خطربودن B. breve برای نوزادان بسیار کم‌ وزن و نارس وجود ندارد. مواردی از عفونت خون با B. breve در نوزادان مبتلا به بیماری‌های شدید گزارش شده است.

سیستم ایمنی تضعیف‌شده:

B. breve در تعداد کمی از افراد با سیستم ایمنی ضعیف باعث ایجاد عفونت خون شده است. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، قبل از مصرف B. breve با پزشک خود صحبت کنید.

انسداد در روده‌ها:

B. breve در تعداد کمی از نوزادانی که عمل جراحی معده داشته‌اند، باعث ایجاد عفونت خون شده است. از آنجا که روده‌ها مسدود شده بودند، باکتری ممکن است به جریان خون راه یافته باشد. در نوزادان مبتلا به انسداد روده با احتیاط مصرف شود یا از مصرف آن خودداری گردد.

تداخلات:

داروهای آنتی‌بیوتیک با بیفیدوباکتریوم بروه:

B. breve نوعی باکتری مفید است. آنتی‌بیوتیک‌ها برای کاهش باکتری‌های مضر در بدن استفاده می‌شوند. مصرف همزمان آنتی‌بیوتیک‌ها با B. breve ممکن است اثرات B. breve را کاهش دهد. برای جلوگیری از این تداخل، محصولات حاوی B. breve را حداقل دو ساعت قبل یا بعد از آنتی‌بیوتیک‌ها مصرف کنید.

دوز مصرفی:

در بزرگسالان، B. breve معمولاً به تنهایی یا همراه با سایر پروبیوتیک‌ها به صورت خوراکی، در دوزهای حداکثر ۲۰ میلیارد واحد تشکیل کلونی (CFUs) در روز، تا ۶ هفته مصرف شده است. در کودکان، B. breve معمولاً به تنهایی یا همراه با سایر پروبیوتیک‌ها به صورت خوراکی، در دوزهای ۲۰۰ میلیون تا ۲ میلیارد واحد تشکیل کلونی در روز، تا ۸ هفته مصرف شده است. برای تعیین بهترین دوز با پزشک صحبت کنید.

لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس

لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (L. acidophilus) نوعی پروبیوتیک (باکتری مفید) است که در روده، دهان و واژن انسان و همچنین در برخی مواد غذایی یافت می‌شود. باکتری‌های مفید مانند L. acidophilus می‌توانند به تجزیه غذا، جذب مواد مغذی و مبارزه با ارگانیسم‌های مضر که ممکن است باعث بیماری شوند کمک کنند. L. acidophilus گاهی به غذاهای تخمیر شده مانند ماست اضافه می‌شود و در مکمل‌های پروبیوتیک نیز یافت می‌شود.

افراد معمولاً از L. acidophilus برای اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، و همچنین برای سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، رشد بیش از حد باکتری در واژن و عفونت ناشی از باکتری هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) استفاده می‌کنند. همچنین برای آکنه، تب یونجه، اگزما و بسیاری شرایط دیگر استفاده می‌شود.

موارد استفاده و اثربخشی:

اسهال مرتبط با آنتی‌ بیوتیک:

مصرف خوراکی L. acidophilus به تنهایی یا همراه با سایر پروبیوتیک‌ها، به نظر می‌رسد خطر ابتلا به اسهال در هنگام مصرف آنتی‌بیوتیک را کاهش می‌دهد.

رشد بیش از حد باکتری در واژن:

شیاف ها و قرص های واژینال L. acidophilus ممکن است به درمان عفونت های واژینال کمک کنند. اما مشخص نیست که مصرف خوراکی آن کمکی بکند.

هلیکوباکتر پیلوری:

مصرف خوراکی L. acidophilus همراه با اکثر درمان‌های دارویی استاندارد، به درمان زخم معده ناشی از H. pylori کمک می‌کند.

سندرم روده تحریک‌پذیر:

مصرف خوراکی L. acidophilus همراه با سایر پروبیوتیک‌ها به نظر می‌رسد علائم سندرم روده تحریک‌پذیر را کاهش می‌دهد.

عوارض جانبی:

این باکتری در ترکیب با سایر پروبیوتیک‌ها تا ۹ ماه به طور بی‌خطر استفاده شده است. برخی افراد ممکن است گاز یا نفخ را تجربه کنند، اما معمولاً به خوبی تحمل می‌شود.

احتیاط‌ ها و هشدار های ویژه:

بارداری:

مصرف خوراکی L. acidophilus در دوران بارداری احتمالاً بی‌خطر است. این پروبیوتیک در ترکیب با سایر پروبیوتیک‌ها به مدت ۶ هفته، از هفته ۲۴-۲۸ بارداری، به طور بی‌خطر استفاده شده است.

شیردهی:

اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطمینان از بی‌خطری مصرف L. acidophilus در دوران شیردهی وجود ندارد. اما هیچ دلیلی برای نگرانی از بابت بی‌خطر نبودن آن در صورت استفاده مناسب و تحت نظارت پزشکی وجود ندارد.

کودکان:

مصرف خوراکی L. acidophilus در صورت استفاده مناسب، به احتمال زیاد برای بیشتر کودکان بی‌خطر است. این پروبیوتیک به تنهایی و در ترکیب با سایر پروبیوتیک‌ها به طور بی‌خطر استفاده شده است. با این حال، اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطمینان از بی‌خطری آن برای نوزادان بسیار کم‌وزن و نارس وجود ندارد.

سیستم ایمنی تضعیف‌ شده:

برخی پروبیوتیک‌ها در تعداد کمی از افراد با سیستم ایمنی ضعیف، باعث ایجاد عفونت در جریان خون شده‌اند. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، قبل از مصرف پروبیوتیک‌ها از جمله L. acidophilus با پزشک خود صحبت کنید.

اختلالات دریچه قلب:

برخی پروبیوتیک‌ها باعث ایجاد عفونت در پوشش داخلی حفره‌های قلب و دریچه قلب شده‌اند. این مورد بسیار نادر است، اما افراد دارای دریچه‌های قلبی آسیب‌دیده باید قبل از اقدامات دندانپزشکی یا جراحی، مصرف پروبیوتیک‌هایی مانند Lactobacillus acidophilus را متوقف کنند.

لاکتوباسیلوس کازئی

لاکتوباسیلوس کازئی (L. casei) نوعی پروبیوتیک (باکتری مفید) است که در دستگاه گوارش نوزادان یافت می‌شود. این باکتری در روده اسید لاکتیک تولید می‌کند.

باکتری‌های مفید مانند L. casei می‌توانند به تجزیه غذا، جذب مواد مغذی و دفع ارگانیسم‌های مضر که ممکن است باعث بیماری شوند کمک کنند. L. casei گاهی به غذاهای تخمیر شده مانند ماست اضافه می‌شود و همچنین در مکمل‌های پروبیوتیک یافت می‌شود.

عوارض جانبی:

L. casei به احتمال زیاد بی‌خطر است. این پروبیوتیک به‌تنهایی و همراه با سایر پروبیوتیک‌ها تا ۸ هفته به صورت بی‌خطر استفاده شده است. برخی افراد ممکن است دچار گاز یا نفخ شوند، اما معمولاً به خوبی تحمل می‌شود.

احتیاط‌ها و هشدارهای ویژه:

بارداری:

مصرف L. casei در دوران بارداری در صورت استفاده مناسب، احتمالاً بی‌خطر است. این پروبیوتیک به همراه سایر پروبیوتیک‌ها به مدت ۶ هفته، از هفته ۲۴-۲۸ بارداری، به طور بی‌خطر قابل استفاده است.

شیردهی:

اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطمینان از بی‌خطر بودن مصرف L. casei در دوران شیردهی وجود ندارد. اما دلیلی برای نگرانی از بابت بی‌خطر بودن آن در صورت استفاده مناسب و تحت نظارت پزشکی وجود ندارد.

کودکان:

مصرف L. casei در صورت استفاده مناسب برای اکثر کودکان به احتمال زیاد بی‌خطر است. از این پروبیوتیک تا ۴ ماه به صورت بی‌خطر استفاده شده است. با این حال، اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطمینان از بی‌خطر بودن L. casei برای نوزادان بسیار کم‌ وزن و نارس وجود ندارد.

سیستم ایمنی ضعیف‌ شده:

برخی از پروبیوتیک‌ها در تعداد کمی از افراد با سیستم ایمنی ضعیف، باعث ایجاد عفونت در خون شده‌ اند. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، قبل از مصرف پروبیوتیک‌ها از جمله L. casei با پزشک خود صحبت کنید.

دریچه‌های قلب آسیب‌ دیده:

برخی از پروبیوتیک‌ها باعث عفونت پوشش داخلی حفره‌ های قلب و دریچه قلب شده‌اند. این مورد بسیار نادر است، اما افراد دارای دریچه قلب آسیب‌ دیده باید قبل از اقدامات دندانپزشکی یا جراحی، مصرف پروبیوتیک‌هایی مانند L. casei را متوقف کنند.

تداخلات:

تداخل داروهای آنتی‌بیوتیک با لاکتوباسیلوس کازئی:

L. casei نوعی باکتری مفید است. آنتی‌بیوتیک‌ها برای کاهش باکتری‌های مضر در بدن استفاده می‌شوند. مصرف همزمان آنتی‌بیوتیک‌ها با L. casei می‌تواند اثرات L. casei را کاهش دهد. برای جلوگیری از این تداخل، محصولات حاوی L. casei را حداقل ۲ ساعت قبل یا بعد از آنتی‌بیوتیک‌ها مصرف کنید.

دوز مصرفی:

L. casei گاهی به غذاهای تخمیر شده مانند ماست اضافه می‌شود، اما معمولاً بیشتر در مکمل‌های غذایی استفاده می‌شود.

در بزرگسالان، L. casei اغلب به صورت خوراکی، به تنهایی یا همراه با سایر پروبیوتیک‌ها، در دوزهای حداکثر تا ۱۰۰ میلیارد واحد تشکیل کلنی (CFU) در روز به مدت حداکثر ۳ ماه مصرف شده است. در کودکان، L. casei معمولاً به صورت خوراکی در دوزهای حداکثر تا ۳۰۰ میلیون واحد تشکیل کلنی (CFU) در روز، به مدت حداکثر ۴ ماه مصرف شده است. برای تعیین بهترین دوز برای یک بیماری خاص، با پزشک خود مشورت کنید.

لاکتوباسیلوس رامنوسوس

لاکتوباسیلوس رامنوسوس (L. rhamnosus) نوعی پروبیوتیک (باکتری مفید) است که در دهان، واژن و روده یافت می‌شود. این باکتری در غذاهای تخمیر شده نیز وجود دارد.

باکتری‌های مفید مانند L. rhamnosus می‌توانند به تجزیه غذا، جذب مواد مغذی و مقابله با ارگانیسم‌های مضر که ممکن است باعث بیماری شوند کمک کنند. گونه‌های خاصی از L. rhamnosus معمولاً به غذاهای تخمیر شده مانند ماست اضافه می‌شوند و در مکمل‌های پروبیوتیک نیز یافت می‌شوند.

موارد مصرف لاکتوباسیلوس رامنوسوس:

افراد از L. rhamnosus برای اسهال ناشی از آنتی‌بیوتیک، اگزما، پیشگیری از واکنش‌های آلرژیک و پیشگیری از عفونت‌های دستگاه تنفسی استفاده می‌کنند. همچنین برای تب یونجه، درد معده، آفت دهان، قولنج (کولیک) و بسیاری شرایط دیگر نیز به کار می‌رود.

دوز مصرفی:

در بزرگسالان، L. rhamnosus اغلب به صورت خوراکی، به تنهایی یا همراه با سایر پروبیوتیک‌ها، در دوزهای حداکثر تا ۲۰ میلیارد واحد تشکیل کلنی (CFU) در روز، برای مدت حداکثر ۶ ماه مصرف شده است. در کودکان، دوزهای مصرفی متفاوت بوده است. با پزشک صحبت کنید تا بدانید چه دوزی ممکن است برای یک شرایط خاص بهترین باشد.

اقدامات احتیاطی:

قبل از استفاده از این محصول، در صورت داشتن حساسیت به آن، یا هرگونه آلرژی دیگر، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می‌توانند باعث واکنش‌ های آلرژیک یا مشکلات دیگر شوند. برای جزئیات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

اگر هر یک از مشکلات زیر را دارید، قبل از استفاده از این محصول با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید:

· اسهال بیش از ۲ روز (بویژه اگر همراه با تب بالا باشد)
· سیستم ایمنی ضعیف (مانند ضعف ناشی از شیمی‌درمانی یا عفونت HIV)
· عفونت‌های مکرر واژینال
· عفونت‌های مکرر مجاری ادراری

عوارض جانبی:

ممکن است افزایش گاز معده یا نفخ رخ دهد. اگر این عارضه ادامه یابد یا بدتر شود، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

در صورت مشاهده هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند تب، لرز و گلو درد شدید بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر این محصول را برای اسهال ناشی از آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنید، در صورت داشتن تب بالا یا نیاز به استفاده بیش از ۲ روز، بدون دستور پزشک از آن استفاده نکنید.

تداخلات دارویی:

· آنتی‌بیوتیک‌ها
· داروهای ضد قارچ (مانند کلوتریمازول، کتوکونازول، گریزئوفولوین، نیستاتین)

بیفیدوباکتریوم لاکتیس

بیفیدوباکتریوم لاکتیس (B. lactis) نوعی پروبیوتیک (باکتری مفید) است که در روده‌ها زندگی می‌کند. این باکتری اسید لاکتیک و اسید استیک تولید می‌کند.

B. lactis در روده انسان یافت میشود و می‌تواند به تجزیه غذا، جذب مواد مغذی و دفع ارگانیسم‌های مضر که ممکن است باعث بیماری شوند کمک کنند.

مردم از B. lactis برای گریه بیش از حد نوزادان (قولنج)، یبوست، سندرم روده تحریک‌پذیر و عفونت‌های دستگاه تنفسی استفاده می‌کنند. همچنین برای پوسیدگی دندان، تب یونجه، اسهال و بسیاری شرایط دیگر نیز به کار می‌رود.

عوارض جانبی:

B. lactis به احتمال زیاد بی‌خطر است. این پروبیوتیک به تنهایی و همراه با سایر پروبیوتیک‌ها تا یک ماه به طور بی‌خطر استفاده شده است. برخی افراد ممکن است گاز و نفخ را تجربه کنند، اما به نظر می‌رسد B. lactis به خوبی تحمل می‌شود.

احتیاط‌ ها و هشدار های ویژه:

بارداری و شیردهی:

اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطمینان از بی‌خطری مصرف B. lactis در دوران بارداری یا شیردهی وجود ندارد. جانب احتیاط را رعایت کرده و از مصرف آن خودداری کنید.

کودکان:

مصرف خوراکی B. lactis برای اکثر کودکان تا ۸ ماه به احتمال زیاد بی‌خطر است. ممکن است در برخی کودکان باعث اسهال شود. با این حال، اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطمینان از بی‌خطری آن برای نوزادان بسیار کم‌وزن و نارس وجود ندارد.

سیستم ایمنی تضعیف‌ شده:

برخی پروبیوتیک‌ها در تعداد کمی از افراد با سیستم ایمنی ضعیف، باعث ایجاد عفونت در جریان خون شده‌اند. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، قبل از مصرف B. lactis با پزشک خود صحبت کنید.

دوز مصرفی:

در بزرگسالان، B. lactis اغلب به صورت خوراکی، به تنهایی یا همراه با سایر پروبیوتیک‌ها، با دوز حداکثر ۱۲.۵ میلیارد واحد تشکیل کلونی در روز، تا ۶ هفته مصرف شده است. در کودکان، B. lactis معمولاً به صورت خوراکی و به تنهایی یا همراه با سایر پروبیوتیک‌ها مصرف می‌شود. برای تعیین بهترین دوز برای یک شرایط خاص، با یک پزشک مشورت کنید.

بیفیدوباکتریوم لونگوم

بیفیدوباکتریوم لونگوم (B. longum) نوعی پروبیوتیک (باکتری مفید) است که در روده‌ها زندگی می‌کند. این باکتری در روده اسید لاکتیک و اسید استیک تولید می‌کند.

باکتری‌های مفید مانند B. longum می‌توانند به تجزیه غذا، جذب مواد مغذی و دفع ارگانیسم‌های مضر که ممکن است باعث بیماری شوند کمک کنند. دو زیرگونه از این باکتری، به نام‌های B. longum subsp. infantis و B. longum subsp. longum، در روده انسان یافت می‌شوند و در مکمل‌های پروبیوتیک استفاده می‌شوند.

مردم از B. longum برای اگزما، عملکرد ورزشی، یبوست، قولنج (کولیک) و اهداف دیگر استفاده می‌کنند، اما هیچ شواهد علمی معتبری برای پشتیبانی از این موارد استفاده وجود ندارد.

دوز مصرفی:

در بزرگسالان، B. longum اغلب به صورت خوراکی، به تنهایی یا همراه با سایر پروبیوتیک‌ها، با دوز حداکثر ۲۰ میلیارد واحد تشکیل کلونی در روز، تا ۸ هفته مصرف شده است. در کودکان، B. longum معمولاً به صورت خوراکی و به تنهایی یا همراه با سایر پروبیوتیک‌ها مصرف می‌شود. برای تعیین بهترین دوز برای یک شرایط خاص، با یک پزشک مشورت کنید.

عوارض جانبی:

B. longum به احتمال زیاد بی‌خطر است. این پروبیوتیک به تنهایی و همراه با سایر پروبیوتیک‌ها تا یک سال به طور بی‌خطر استفاده شده است. برخی افراد ممکن است از پروبیوتیک‌ها گاز و نفخ را تجربه کنند، اما به نظر می‌رسد B. longum به خوبی تحمل می‌شود.

احتیاط‌ ها و هشدارهای ویژه:

کودکان:

مصرف خوراکی B. longum برای اکثر کودکان تا ۴ ماه به احتمال زیاد بی‌خطر است. با این حال، اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطمینان از بی‌خطری آن برای نوزادان بسیار کم‌وزن و نارس وجود ندارد.

بارداری و شیردهی:

مصرف خوراکی B. longum احتمالاً بی‌خطر است. این پروبیوتیک در طول دوران بارداری و همچنین به مدت ۲ ماه پس از زایمان در دوران شیردهی به طور بی‌خطر استفاده شده است.

سیستم ایمنی تضعیف‌ شده:

برخی پروبیوتیک‌ها در تعداد کمی از افراد با سیستم ایمنی ضعیف، باعث ایجاد عفونت در جریان خون شده‌اند. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، قبل از مصرف B. longum با پزشک خود صحبت کنید.

تداخلات:

مصرف همزمان آنتی‌بیوتیک‌ها با B. longum ممکن است اثرات B. longum را کاهش دهد. برای جلوگیری از این تداخل، محصولات حاوی B. longum را حداقل دو ساعت قبل یا بعد از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها مصرف کنید.