شربت کیدیکر Kidicare MEYER
تومان209,000
شربت کیدیکر حاوی ویتامین ها و املاح مورد نیاز کودکان در سنین رشد می باشد که به منجر به حفظ سلامت عمومی بدن، بهبود رشد و همچنین افزایش اشتها می شود.
شربت کیدیکر چیست؟
شربت کیدیکر حاوی ویتامین ها و املاح مورد نیاز کودکان در سنین رشد می باشد که به منجر به حفظ سلامت عمومی بدن، بهبود رشد و همچنین افزایش اشتها می شود.
ال-لایزین (Lysine)
ال-لایزین یک اسید آمینه ضروری است و بدن انسان قادر به تولید آن نیست، بنابراین باید از طریق رژیم غذایی تأمین شود. منابع غذایی آن شامل گوشت، ماهی، لبنیات و تخم مرغ است.
ال-لایزین به عنوان یک واحد سازنده برای تولید پروتئین در بدن عمل می کند. همچنین ممکن است از رشد ویروس هرپس (تبخال) جلوگیری کند.
از لایزین برای درمان تبخال، زخم های دهان (آفت)، بهبود عملکرد ورزشی، دیابت و بسیاری موارد دیگر نیز استفاده می شود.
عوارض جانبی
مصرف لایزین برای اکثر افراد تا دوز ۳۰۰۰ میلی گرم در روز و به مدت حداکثر یک سال، ایمن است. این مکمل می تواند باعث عوارضی مانند درد معده و اسهال شود.
احتیاط ها و هشدار های ویژه
· بارداری و شیردهی:
اطلاعات قابل اعتماد کافی برای تعیین ایمنی مصرف لایزین در دوران بارداری و شیردهی وجود ندارد. برای احتیاط، از مصرف آن در این دوران خودداری کنید.
تداخلات دارویی
· دارو های گوارشی (آگونیست های رسپتور 5-HT4): لایزین ممکن است اثرات برخی از دارو های گوارشی که آگونیست رسپتور سروتونین (5-HT4) نامیده می شوند را کاهش دهد.
دوز مصرفی
لایزین معمولاً توسط بزرگسالان به میزان حداکثر ۳ گرم در روز و به مدت تا ۱ سال قابل استفاده است.
ویتامین آ
ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است و بدن برای رشد و عملکرد صحیح بسیاری از اعضا مانند چشم ها، پوست و سیستم ایمنی به آن نیاز دارد.
این ویتامین در بسیاری از مواد غذایی مانند جگر، تخم مرغ، شیر، کره، مارگارین، گوشت و ماهی های چرب آب شور یافت می شود.
از ویتامین A برای درمان کمبود این ویتامین استفاده میشود. همچنین از آن برای درمان پیری پوست، آکنه، ایدز، آب مروارید، رشد کودکان و عفونت ها استفاده می شود.
عوارض جانبی
· ویتامین A در مقادیر کمتر از ۱۰۰۰۰ واحد (۳۰۰۰ میکروگرم) در روز، بی خطر است اما در دوز های بالاتر ممکن است خطر عوارض جانبی جدی مانند تغییرات خلقی و آسیب کبدی را افزایش دهد.
هشدار ها و موارد احتیاط ویژه
· بارداری و شیردهی:
مصرف ویتامین A در مقادیر توصیه شده کمتر از ۱۰۰۰۰ واحد (۳۰۰۰ میکروگرم) در روز برای افراد ۱۹ سال به بالا و ۲۸۰۰ میکروگرم در روز برای افراد ۱۴ تا ۱۸ سال، بی خطر است. مقادیر بیشتر می تواند باعث نقص مادرزادی شود. مصرف ویتامین A از تمام منابع در سه ماهه اول بارداری باید کنترل شود.
· کودکان:
ویتامین A در مقادیر توصیه شده بی خطر است. مصرف دوزهای بالا می تواند باعث عوارضی از جمله تحریک پذیری، خواب آلودگی و اسهال شود.
· مصرف بیش از حد الکل:
نوشیدن الکل ممکن است اثرات مضر احتمالی ویتامین A بر کبد را افزایش دهد.
· اختلال در جذب چربی:
افرادی که نمی توانند ویتامین A را به خوبی جذب کنند مانند بیماری سلیاک، سندرم روده کوتاه، زردی، فیبروز کیستیک، بیماری لوزالمعده و سیروز کبدی باید به جای ویتامین آ از فرم های محلول در آب آن به نام کاروتنوئید ها استفاده کنند.
· کمبود آهن:
کمبود آهن ممکن است بر توانایی بدن در استفاده از ویتامین A تاثیر بگذارد.
· بیماری کبدی:
مقدار زیاد ویتامین A ممکن است بیماری کبدی را بدتر کند.
· کمبود روی:
کمبود روی ممکن است باعث بروز علائم کمبود ویتامین A شود.
تداخلات دارویی
· آنتی بیوتیک های تتراسایکلین
· رتینوئید ها
· وارفارین
دوز مصرفی
· بزرگسالان: ۹۰۰ میکروگرم در روز برای مردان و ۷۰۰ میکروگرم در روز برای زنان است.
· دوران بارداری: برای افراد ۱۸ سال به بالا ۷۷۰ میکروگرم در روز است.
· دوران شیردهی، این مقدار برای افراد ۱۸ سال به بالا ۱۳۰۰ میکروگرم در روز است.
ویتامین ث
ویتامین سی یک ویتامین ضروری است که باید از طریق رژیم غذایی تامین شود. منابع آن شامل میوه ها و سبزیجات تازه و مرکبات است.
بدن برای رشد و عملکرد صحیح به ویتامین سی نیاز دارد. این ویتامین نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی بدن ایفا میکند. معمولا از ویتامین سی برای پیشگیری و درمان سرما خوردگی معمولی استفاده میشود.
عوارض جانبی
ویتامین سی برای بیشتر افراد بی خطر است. در برخی افراد، ممکن است باعث عوارضی مانند گرفتگی معده، حالت تهوع، سوزش سر دل و سردرد شود. احتمال بروز این عوارض در دوز های بالاتر افزایش مییابد. مصرف بیش از ۲۰۰۰ میلیگرم در روز احتمالا ناامن است و ممکن است باعث سنگ کلیه و اسهال شدید شود.
هشدار ها و موارد احتیاط ویژه
· بارداری و شیردهی:
مصرف ویتامین سی به صورت خوراکی در دوران بارداری در مقادیر حداکثر ۲۰۰۰ میلی گرم در روز برای افراد ۱۹ سال به بالا و ۱۸۰۰ میلیگرم در روز برای افراد ۱۴ تا ۱۸ سال، بی خطر است.
· نوزادان و کودکان:
ویتامین سی در صورت مصرف مناسب بی خطر است. مصرف مقادیر بیشتر از ۴۰۰ میلی گرم در روز برای کودکان ۱ تا ۳ سال، ۶۵۰ میلیگرم برای کودکان ۴ تا ۸ سال، ۱۲۰۰ میلیگرم برای کودکان ۹ تا ۱۳ سال و ۱۸۰۰ میلیگرم برای نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ سال، خطرناک است.
· مصرف الکل:
افرادی که به طور منظم الکل مصرف میکنند، به ویژه افرادی که بیماری های دیگری دارند، اغلب دچار کمبود ویتامین سی هستند.
· سرطان:
سلول های سرطانی غلظت بالایی از ویتامین سی را جمع میکنند. بنابراین از مصرف ویتامین ث باید خودداری شود.
· بیماری مزمن کلیوی:
بیماری مزمن کلیه ممکن است خطر کمبود ویتامین سی را افزایش دهد. مکمل های ویتامین سی همچنین ممکن است میزان اگزالات در ادرار برخی افراد را افزایش دهند. مقدار زیاد اگزالات در ادرار میتواند خطر نارسایی کلیه را در افراد مبتلا به بیماری کلیوی افزایش دهد.
· کمبود آنزیم G6PD:
مقادیر زیاد ویتامین سی میتواند باعث تخریب گلبول های قرمز خون در افراد مبتلا به فاویسم شود. بنابراین از مصرف مقادیر بیش از حد ویتامین سی خودداری کنید.
· مصرف سیگار و تنباکو:
سیگار کشیدن و جویدن تنباکو سطح ویتامین سی را کاهش میدهد. بنابراین این افراد باید ویتامین سی بیشتری در رژیم غذایی خود مصرف کنند.
تداخلات دارویی
· استروژن ها
· فلوفنازین
· داروهای شیمی درمانی (عوامل آلکیله کننده)
· نیاسین
· وارفارین
· لووتیروکسین
· سالسیلات
· استامینوفن
· آلومینیوم
· آسپرین
· ایندیناویر
دوز مصرفی
· برای مردان ۱۹ سال به بالا: ۹۰ میلیگرم در روز
· برای زنان ۱۹ سال به بالا: ۷۵ میلیگرم در روز
· دوران بارداری: برای افراد ۱۹ تا ۵۰ ساله، ۸۵ میلیگرم در روز و افراد ۱۴ تا ۱۸ ساله، ۸۰ میلیگرم در روز
· دوران شیردهی: افراد ۱۹ تا ۵۰ ساله، ۱۲۰ میلیگرم در روز و افراد ۱۴ تا ۱۸ ساله، ۱۱۵ میلیگرم در روز
ویتامین E
ویتامین E یک ویتامین محلول در چربی است. این ویتامین در بسیاری از مواد غذایی از جمله روغن های گیاهی، غلات، گوشت، مرغ، تخم مرغ و میوه‌ها یافت می شود.
ویتامین E یک ویتامین مهم برای عملکرد صحیح بسیاری از اندام های بدن است. همچنین یک آنتی اکسیدان نیز محسوب می شود.
عوارض جانبی
· ویتامین E در دوزهای کمتر از ۱۰۰۰ میلی گرم در روز بی خطر است. این مقدار معادل ۱۱۰۰ IU از نوع مصنوعی یا ۱۵۰۰ IU از نوع طبیعی است. خطر عوارض جانبی با دوزهای بالاتر افزایش می یابد. عوارض جانبی شامل حالت تهوع، خستگی، سردرد و خونریزی است.
هشدارها و موارد احتیاط ویژه
· بارداری:
ویتامین E هنگامی که به مقدار توصیه شده روزانه مصرف شود، در دوران بارداری بی خطر است. بدون مشورت با پزشک خود در ۸ هفته اول بارداری مکمل ویتامین E مصرف نکنید. ممکن است برای نوزاد مضر باشد. در مراحل بعدی بارداری، حداکثر مقدار توصیه شده ویتامین E برای افراد ۱۴-۱۸ سال ۸۰۰ میلی گرم و برای افراد بالای ۱۸ سال ۱۰۰۰ میلی گرم است.
· شیردهی:
ویتامین E هنگامی که به مقدار توصیه شده روزانه مصرف شود، در دوران شیردهی بی خطر است. حداکثر مقدار توصیه شده در دوران شیردهی برای افراد ۱۴-۱۸ سال ۸۰۰ میلی گرم و برای افراد بالای ۱۸ سال ۱۰۰۰ میلی گرم است.
· کودکان:
ویتامین E در صورت مصرف مناسب برای کودکان بی خطر است. اما کودکان باید از مصرف دوز های بالاتر از حد مجاز روزانه خودداری کنند. حداکثر دوز مجاز کودکان به شرح زیر است:
۳۰۰ IU برای کودکان ۱-۳ سال، ۴۵۰ IU برای کودکان ۴-۸ سال، ۹۰۰ IU برای کودکان ۹-۱۳ سال و ۱۲۰۰ IU برای نوجوانان ۱۴-۱۸ سال میباشد.
· اختلالات خونریزی:
ویتامین E ممکن است اختلالات خونریزی را بدتر کند.
· بیماری قلبی:
ویتامین E ممکن است خطر مرگ را در افراد با سابقه بیماری قلبی افزایش دهد. افراد با سابقه بیماری قلبی باید از مصرف دوز های بالاتر از ۴۰۰ IU در روز خودداری کنند.
تداخلات دارویی
· سیکلوسپورین
· داروهای متابولیزه شونده توسط کبد
· دارو های شیمی درمانی (عوامل آلکیله کننده)
· داروهای ضد انعقاد خون
· نیاسین
· وارفارین
دوز مصرفی
مقدار مجاز توصیه شده روزانه (RDA) برای ویتامین E طبیعی در بزرگسالان ۱۵ میلی گرم (۲۲ IU)، در دوران بارداری ۱۵ میلی گرم (۲۲ IU) و در دوران شیردهی ۱۹ میلی گرم (۲۸ IU) است.
ویتامین D
ویتامین D یک ویتامین ضروری است که به تنظیم کلسیم و فسفر در بدن کمک میکند. همچنین در حفظ تراکم استخوان نقش دارد. ویتامین D در ماهی، تخم مرغ و شیر غنی شده یافت میشود. همچنین هنگامی که پوست در معرض نور خورشید قرار میگیرد، در پوست ساخته میشود.
مکمل‌های ویتامین D معمولاً برای درمان و پیشگیری از کمبود ویتامین D، برای استخوان های ضعیف و شکننده، پوسیدگی دندان، پسوریازیس و تب یونجه استفاده میشوند.
حفظ سطح ویتامین D بسیار مهم است. این کار را میتوان با مصرف روزانه ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد ویتامین D یا سپری کردن ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در روز زیر نور آفتاب انجام داد. افرادی که به اندازه کافی نور خورشید دریافت نمیکنند و افراد ۶۵ سال به بالا در معرض خطر بیشتری برای کمبود ویتامین D هستند.
عوارض جانبی
· ویتامین D در مقادیر توصیه شده بی خطر است.
· برخی عوارض مصرف بیش از حد ویتامین D شامل ضعف، خشکی دهان، حالت تهوع و استفراغ است.
· مصرف ویتامین D در طولانی مدت به مقدار بیش از ۴۰۰۰ واحد (۱۰۰ میکروگرم) در روز ممکن است موجب سمیت شود.
هشدار ها و موارد احتیاط ویژه
· بارداری و شیردهی: ویتامین D در دوران بارداری و شیردهی در صورت استفاده کمتر از ۴۰۰۰ واحد (۱۰۰ میکروگرم) در روز بی خطر است.
· کودکان: ویتامین D در کودکان در مقادیر توصیه شده بی خطر است. مقادیر مجاز توصیه شده به شرح زیر است.
· نوزادان ۰-۶ ماه نباید بیش از ۱۰۰۰ واحد (۲۵ میکروگرم) در روز مصرف کنند.
· نوزادان ۶-۱۲ ماه نباید بیش از ۱۵۰۰ واحد (۳۷.۵ میکروگرم) در روز مصرف کنند.
· کودکان ۱-۳ سال نباید بیش از ۲۵۰۰ واحد (۶۲.۵ میکروگرم) در روز مصرف کنند.
· کودکان ۴-۸ سال نباید بیش از ۳۰۰۰ واحد (۷۵ میکروگرم) در روز مصرف کنند.
· کودکان ۹ سال و بالاتر نباید بیش از ۴۰۰۰ واحد (۱۰۰ میکروگرم) در روز مصرف کنند.
تداخلات دارویی
· کلسیپوترین
· دیگوکسین
· دیلیتیازم
· وراپامیل
· داروهای ادرارآور (تیازید)
· داروهای متابولیزه شونده توسط کبد
· آتورواستاتین
· آلومینیوم
دوز مصرفی
· RDA برای افراد ۱-۷۰ ساله، ۶۰۰ واحد (۱۵ میکروگرم) در روز و برای افراد ۷۱ سال به بالا، ۸۰۰ واحد (۲۰ میکروگرم) در روز است.
· در دوران بارداری و شیردهی، RDA معادل ۶۰۰ واحد (۱۵ میکروگرم) در روز است.
ویتامین D همچنین پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب در پوست ساخته میشود. سپری کردن ۱۵-۳۰ دقیقه در روز زیر نور آفتاب برای حفظ سطح طبیعی ویتامین D در بیشتر افراد کافی است.
ویتامین B کمپلکس
ویتامین B کمپلکس محلول در آب است و معمولاً برای پیشگیری یا درمان سطح پایین ویتامین های گروه B در بدن استفاده میشود. این ویتامین ها به بدن در تولید انرژی و رشد و عملکرد سلول ها کمک میکنند.
عوارض جانبی
B کمپلکس معمولاً به خوبی تحمل میشود. در صورت مشاهده علائم زیر، مصرف را آن قطع کنید.
· مشکلات تنفسی یا خس خس سینه
· تپش قلب
· تب یا احساس ناخوشی عمومی
· تورم غدد لنفاوی
· تورم صورت، لب ها، دهان، زبان یا گلو
· مشکل در بلع
· خارش یا بثورات پوستی
· کهیر
· حالت تهوع یا استفراغ
· سرگیجه، احساس سبکی سر
· کرامپ معده
· درد مفاصل
هشدار ها و موارد احتیاط
در صورت شرایط زیر قبل از مصرف به پزشک خود اطلاع دهید
· بیماری سلیاک
· مصرف الکل
· رژیم غذایی گیاهخواری
· رژیم غذایی فاقد لبنیات
· جراحی کاهش وزن
· مشکلات کلیوی یا کبدی
· بیماری التهابی روده
آهن
آهن یک ماده معدنی است که بیشتر آن در گلبول های قرمز و سلول های عضلانی یافت می شود. منابع غذایی آن شامل گوشت، ماهی، لوبیا، اسفناج و غلات می باشد.
آهن به گلبول‌های قرمز کمک میکند تا اکسیژن را از ریه ها به سلول های سراسر بدن برسانند. این ماده همچنین در بسیاری از عملکرد های مهم بدن نقش دارد.
از آهن برای پیشگیری و درمان انواع مختلف کم خونی ناشی از سطوح پایین آهن استفاده می شود. همچنین به بهبود بیش فعالی (ADHD)، رشد کودک، خستگی و بسیاری شرایط دیگر نیز استفاده میشود.
عوارض جانبی
آهن در دوزهای کمتر از «حد بالای مجاز مصرف» (UL) که ۴۵ میلیگرم آهن المنتال در روز است، برای اکثر افراد بی خطر محسوب می شود. این ماده میتواند عوارضی مانند ناراحتی معده، حالت تهوع و استفراغ ایجاد کند. به نظر می رسد مصرف مکمل های آهن همراه با غذا، عوارض جانبی را کاهش می دهد، اما غذا همچنین میتواند از جذب آهن در بدن بکاهد.
احتیاط ها و هشدارهای ویژه
· بارداری و شیردهی:
مصرف آهن در دوزهای کمتر از حد مجاز (۴۵ میلیگرم آهن المنتال در روز) در دوران بارداری و شیردهی بی خطر است. اما مصرف دوز های بالا به صورت خوراکی ایمن نیست. اگر کمبود آهن ندارید، روزانه بیش از ۴۵ میلیگرم مصرف نکنید. دوز های بالاتر می تواند باعث عوارض معده مانند تهوع و استفراغ شود و حتی ممکن است خطر زایمان زودرس را افزایش دهد.
· کودکان:
مصرف آهن در دوز های کمتر از حد مجاز (۴۰ میلی گرم آهن المنتال در روز) برای کودکان بی خطر است. اما دوز های بالا برای کودکان خطرناک است. آهن شایع ترین علت مرگ‌و میر ناشی از مسمومیت در کودکان محسوب می شود.
· دیابت:
مصرف بالا ی آهن در رژیم غذایی ممکن است خطر بیماری قلبی را در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ افزایش دهد. در صورت ابتلا به دیابت، میزان مصرف آهن خود را با پزشک خود در میان بگذارید.
· همودیالیز:
آهن موجود در مکمل ها ممکن است در افراد تحت همودیالیز به خوبی جذب نشود.
· تِلانژیکتازی هموراژیک ارثی (HHT):
مصرف آهن ممکن است خطر خونریزی بینی را در بیماران مبتلا به HHT افزایش دهد.
· نوزادان نارس:
دادن آهن به نوزادان نارس با سطوح پایین ویتامین E در خون می تواند باعث مشکلات جدی شود. سطوح پایین ویتامین E باید قبل از دادن آهن درمان شود. بنابراین قبل از دادن آهن به یک نوزاد نارس با پزشک مشورت کنید.
· تمرینات بدنی:
آهن ممکن است در دختران جوانی که در تمرینات بدنی شرکت میکنند، به خوبی جذب نشود.
· آسیب مغزی تروماتیک (ضربه ناگهانی به سر):
آهن ممکن است تورم مغز را در افرادی که به تازگی دچار آسیب مغزی شده‌اند، تشدید کند.
تداخلات دارویی
· آنتی‌بیوتیک های کینولون
· آنتی‌بیوتیک‌های تتراسایکلین
· بیس‌فسفونات ها
· کلرامفنیکل
· لوودوپا
· لووتیروکسین
· متیل‌دوپا
· مایکوفنولات
· پنیسیلامین
· داروهای HIV/AIDS (مهارکننده‌های اینتگراز)
· بیکتگراویر/امتریسیتابین/تنوفوویر
· دنوسوماب پرولیا
دوز مصرفی
آهن در بسیاری از غذا ها از جمله گوشت گاو، جگر، گوشت بره، گوشت خوک، ژامبون، مرغ، ماهی، اسفناج و لوبیا یافت می شود. مقدار مجاز توصیه شده روزانه (RDA) به شرح زیر است:
مردان ۱۹ سال و بالاتر و زنان ۵۱ سال و بالاتر: ۸ میلیگرم
زنان ۱۹-۵۰ سال: ۱۸ میلی گرم
دوران بارداری: ۲۷ میلی گرم
دوران شیردهی: برای افراد ۱۴-۱۸ سال، ۱۰ میلیگرم و برای افراد ۱۹-۵۰ سال، ۹ میلیگرم
در کودکان، مقدار توصیه شده بر اساس سن متفاوت است. روزانه بیش از ۴۵ میلیگرم آهن مصرف نکنید، مگر تحت نظارت پزشک. برای تعیین نوع محصول و دوز مناسب برای شرایط خاص خود، با پزشک مشورت کنید.
زینک:
روی یک عنصر کمیاب ضروری است که معمولاً در گوشت قرمز، گوشت مرغ و ماهی یافت می شود و برای سلامت انسان ضروری است. بدن روی اضافی را ذخیره نمی کند، بنابراین باید از رژیم غذایی به دست آید. این ماده برای عملکرد سیستم ایمنی، التیام زخم، لخته شدن خون، عملکرد تیروئید و موارد بسیار دیگر مورد نیاز است. همچنین نقش کلیدی در حفظ بینایی دارد و ممکن است اثراتی ضد ویروس داشته باشد. مردم معمولاً از روی برای درمان کمبود روی، اسهال و بیماری ویلسون نیز استفاده می کنند. روی همچنین برای آکنه، دیابت، بی اشتهایی، سوختگی ها و بسیاری اهداف دیگر به کار می‌رود.
عوارض جانبی
هنگام مصرف خوراکی: روی در مقادیر حداکثر ۴۰ میلی گرم در روز بی خطر است. مصرف دوز های بیشتر از ۴۰ میلی گرم در روز ممکن است جذب مس در بدن را کاهش دهد. مصرف دوز های بسیار بالای روی ممکن است باعث دل درد، استفراغ و بسیاری مشکلات دیگر شود.
هنگام استفاده روی پوست: استفاده از روی، روی پوست آسیب دیده ممکن است باعث سوزش، گزگز، خارش و مور مور شدن شود.
احتیاط ها و هشدار های ویژه
بارداری:
روی در صورت استفاده به میزان توصیه شده در دوران بارداری بی خطر است. اما استفاده از آن در دوزهای بالا ایمن نیست. افراد بالای ۱۸ سال نباید بیش از ۴۰ میلی گرم و افراد ۱۴ تا ۱۸ سال نباید بیش از ۳۴ میلیگرم روی در روز در دوران بارداری مصرف کنند.
شیردهی:
روی در صورت استفاده به میزان توصیه شده در دوران شیردهی بی خطر است. اما در صورت استفاده در دوزهای بالا ایمن نیست. افراد بالای ۱۸ سال نباید بیش از ۴۰ میلی گرم و افراد ۱۴ تا ۱۸ سال نباید بیش از ۳۴ میلی گرم روی در روز در دوران شیردهی مصرف کنند.
کودکان:
روی در صورت مصرف به میزان توصیه شده، بی خطر است. حداکثر دوز روزانه روی به شرح زیر است:
۴ میلیگرم در روز برای نوزادان ۰ تا ۶ ماهه
۵ میلیگرم در روز برای نوزادان ۷ تا ۱۲ ماهه
۷ میلیگرم در روز برای کودکان ۱ تا ۳ ساله
۱۲ میلیگرم در روز برای کودکان ۴ تا ۸ ساله
۲۳ میلیگرم در روز برای کودکان ۹ تا ۱۳ ساله
۳۴ میلیگرم در روز برای افراد ۱۴ تا ۱۸ ساله
در نوزادان، استفاده موضعی از روی بر روی پوست آسیب دیده توصیه نمیشود.
اختلال مصرف الکل:
مصرف طولانی مدت و بیش از حد الکل ممکن است توانایی بدن در جذب روی را کاهش دهد.
جراحی کاهش وزن:
این جراحی جذب روی را کاهش میدهد و ممکن است خطر کمبود روی را افزایش دهد.
کمبود مس:
مصرف بیش از حد روی میتواند منجر به کمبود مس شود.
بیماری کلیوی:
مصرف کم روی در رژیم غذایی ممکن است خطر ابتلا به بیماری کلیوی را افزایش دهد. همچنین افراد مبتلا به بیماری کلیوی که تحت همودیالیز هستند، در معرض خطر کمبود روی بوده و ممکن است نیاز به مکمل های روی داشته باشند.
گیاهخواری:
رژیم‌های گیاهخواری اغلب با جذب کمتر روی مرتبط هستند.
تداخلات دارویی
آنتی‌بیوتیک‌های کینولون با روی:
روی ممکن است میزان جذب این آنتی بیوتیک ها را از روده کاهش دهد. مصرف همزمان روی با آنتی بیوتیک های کینولون ممکن است اثرات این آنتی بیوتیک ها را کاهش دهد. برای جلوگیری از این تداخل، آنتی بیوتیک را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۴ تا ۶ ساعت پس از مکمل های روی مصرف کنید.
آنتی‌بیوتیک های تتراسایکلین با روی:
روی می تواند میزان جذب تتراسایکلین ها توسط بدن را کاهش دهد. مصرف روی به همراه تتراسایکلین ها ممکن است اثرات تتراسایکلین ها را کاهش دهد. برای جلوگیری از این تداخل، تتراسایکلین ها را ۲ ساعت قبل یا ۴ تا ۶ ساعت پس از مصرف مکمل های روی مصرف کنید.
سیس‌پلاتین
سفالکسین
دارو های AIDS (مهارکننده‌های اینتگراز)
آمیلوراید
دوز مصرفی
مقداری که باید به صورت روزانه مصرف شود، «مقدار مجاز توصیه شده روزانه» (RDA) نامیده می شود و بر اساس سن به شرح زیر است:
زنان ۱۸ ساله: ۹ میلیگرم
زنان ۱۹ سال و بالاتر: ۸ میلیگرم
مردان ۱۸ سال و بالاتر: ۱۱ میلیگرم
بارداری: برای افراد ۱۸ ساله، ۱۳ میلیگرم و برای افراد ۱۹ سال و بالاتر، ۱۱ میلیگرم
شیردهی: برای افراد ۱۸ ساله، ۱۷ میلیگرم و برای افراد ۱۹ سال و بالاتر، ۱۲ میلیگرم
در کودکان، RDA بستگی به سن دارد.
منیزیوم
منیزیم یک ماده معدنی است که بدن شما برای عملکرد صحیح عضلانی به آن نیاز دارد. این ماده به صد ها فرآیند مهم بدن از جمله عملکرد عضلات و اعصاب کمک میکند همچنین به استحکام استخوان‌ها، سلامت قلب و تنظیم قند خون کمک میکند و در بالا نگه داشتن سطح انرژی بدن نقش دارد.
دوز مصرفی:
مقادیر مجاز توصیه شده روزانه (RDA) برای منیزیم به این شرح است:
۱۹-۳۰ سال: ۴۰۰ میلی گرم (مردان) و ۳۱۰ میلی گرم (زنان)
۳۱ سال و بالاتر: ۴۲۰ میلی گرم (مردان) و ۳۲۰ میلی گرم (زنان)
بارداری: ۱۴-۱۸ سال: ۴۰۰ میلی گرم ۱۹-۳۰ سال:۳۵۰ میلی گرم ۳۱-۵۰ سال:۳۶۰ میلی گرم
شیردهی: ۱۴-۱۸ سال: ۳۶۰ میلی گرم ۱۹-۳۰ سال: ۳۱۰ میلی گرم ۳۱-۵۰ سال: ۳۲۰ میلی گرم
حداکثر سطح مصرف روزانه (UL) برای منیزیم برای افراد بالای ۸ سال، ۳۵۰ میلی گرم است.
آیا به اندازه کافی منیزیوم دریافت میکنید؟
تقریباً نیمی از افراد منیزیم کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمیکنند. با گذشت زمان، سطح پایین این ماده معدنی میتواند زمینه ساز مشکلات مختلفی از جمله دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و میگرن شود. سالمندان، افراد الکلی و مبتلایان به دیابت نوع ۲ با مشکلات گوارشی بیشتر در معرض کمبود منیزیوم هستند.
عوارض جانبی:
منیزیم برای بیشتر افراد در صورت مصرف در محدوده ی مجاز، بیخطر است. دوز های کمتر از ۳۵۰ میلی گرم در روز برای بیشتر بزرگسالان ایمن است. در برخی افراد، منیزیم ممکن است باعث ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و عوارض جانبی دیگر شود. در صورت مصرف در مقادیر بسیار زیاد (بیشتر از ۳۵۰ میلیگرم در روز)، منیزیم ایمن نیست. دوزهای بالا ممکن است باعث تجمع بیش از حد منیزیم در بدن شود و عوارض جانبی جدی از جمله ضربان قلب نامنظم، فشار خون پایین، گیجی، کاهش سرعت تنفس، کما و مرگ را به دنبال داشته باشد.
هشدارها و احتیاط های ویژه:
بارداری و شیردهی:
منیزیم برای افراد باردار یا شیرده در صورتیکه که به صورت خوراکی در دوز های کمتر از ۳۵۰ میلیگرم در روز مصرف شود، ایمن است. مصرف خوراکی منیزیم در دوز های بالا میتواند باعث اسهال و افزایش سطح منیزیم در خون شود.
کودکان:
منیزیم برای بیشتر کودکان هنگامی که به‌صورت خوراکی و به اندازه مصرف شود بیخطر است.حداکثر دوز مجاز منیزیوم در کودکان به شرح زیر است:
۶۵ میلیگرم برای کودکان ۱ تا ۳ سال
۱۱۰ میلیگرم برای کودکان ۴ تا ۸ سال
۳۵۰ میلیگرم برای کودکان بالاتر از ۸ سال
اعتیاد به الکل:
سوء مصرف الکل خطر کمبود منیزیم را افزایش میدهد.
اختلالات خون ریزی:
به نظر میرسد منیزیم باعث کاهش سرعت لخته شدن خون میشود.
دیابت:
دیابت خطر کمبود منیزیم را افزایش میدهد.
بلوک قلبی:
مصرف دوز های بالای منیزیم در افراد مبتلا به بلوک قلبی خطرناک است.
تداخلات دارویی:
لوودوپا/کاربیدوپا
آمینوگلیکوزیدها
کینولون ها (سیپروفلوکساسین، جمی فلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین)
آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین (مینوسایکلین و تتراسایکلین)
بیس‌فسفونات ها (آلندرونات، اتیدرونات، ریزدرونات)
مسدودکننده های کانال کلسیم (نیفدیپین، وراپامیل، دیلتیازم، ایسرادیپین، فلودیپین، آملودیپین)
شل‌کننده های عضلانی (کاریسوپرودول، پیپکورونیوم، اورفنادرین، سیکلوبنزاپرین، گالامین، آتراکوریوم، پانکورونیوم، سوکسینیل کولین)
دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم (آمیلوراید، اسپیرونولاکتون و تریامترن)
داروهای ضد انعقاد/ضد پلاکت (آسپرین، کلوپیدوگرل (پلاویکس)، دالتپارین، انوکساپارین، هپارین، ایندومتاسین، تیکلوپیدین، وارفارین (کومادین)
دیگوکسین
دارو های دیابت سولفونیل اوره (کاربوتامید، استوهگزامید، کلرپروپامید، تولبوتامید، گلیکلازید، گلیبورنورید، گلیکلوپیرامید و گلیمپیرید)
آنتی‌اسید ها (کربنات کلسیم، کربنات سدیم دی هیدروکسی آلومینیوم، سولفات منیزیم، هیدروکسید آلومینیوم)
گاباپنتین (نورونتین)
کتامین (کتالار)
سوولامر
| سن |
6+ ماه |
|---|---|
| نوع محصول شربت، پماد |
شربت |
| کشور سازنده |
ایران تحت لیسانس آلمان |
| تاریخ انقضا |
بیش از 6 ماه |
اطفال زیر 1 سال: نصف قاشق مرباخوری، 2 بار در روز
کودکان 1 تا 4 سال: 1 قاشق مربا خوری، 2 بار در روز
کودکان 5 تا 12 سال: 1 قاشق مربا خوری، 3 بار در روز
بزرگسالان: 2 تا 3 قاشق مربا خوری 2 بار در روز
(1 قاشق مرباخوری معادل 5 میلی لیتر می باشد.)
قبل از مصرف بطری را به خوبی تکان دهید.
ترکیبات:
L-Lysine: 40 mg
Vitamin A: 1500 IU
Vitamin D: 10 µg
Vitamin E: 3 mg
Thiamin: 1.5 mg
Riboflavin: 1.5 mgf
Vitamin B6: 1 mg
Vitamin B12: 1.5 µg
Niacin: 5 mg
Vitamin C: 30 mg
Pantothenic Acid: 2.5 mg
Iron: 7 mg
Zinc: 5 mg
Magnesium: 10 mg
در دمای زیر 25 درجه سانتی گراد، در جای خشک و دور از نور نگهداری شود.
دور از دید و دسترس اطفال قرار گیرد.
پس از مصرف درب بطری را کاملا بسته و خارج از یخچال نگهداری نمایید.
فرآورده را حداکثر تا 3 ماه بعد از باز شدن درب بطری مصرف نمایید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.