ب12 پلاس B12 Plus

B12 پلاس یوروویتال چیست؟

B12 پلاس یوروویتال حاوی ویتامین های B12, B1, B2, B6  میباشد که به افزایش انرژی، کاهش خستگی و همچنین ساخت گلبول های قرمر و در نتیجه درمان کمخونی کمک میکند.

ویتامین B12

ویتامین B12 یک ویتامین ضروری است که در غذاهایی مانند گوشت، ماهی و لبنیات یافت می‌شود. ویتامین B12 برای عملکرد و رشد بسیاری از بخش‌های بدن، از جمله مغز، اعصاب و سلول‌های خونی ضروری است. متیل‌کوبالامین شکل فعال ویتامین B12 است. سیانوکوبالامین، که باید توسط بدن به شکل فعال تبدیل شود، رایج‌ترین نوع مورد استفاده در مکمل‌ها است.

عوارض جانبی:

ویتامین B12 برای اکثر افراد احتمالاً بی‌خطر است. ویتامین B12 حتی در دوزهای بالا نیز بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود.

دوز مصرفی:

ویتامین B12 یک ماده مغذی ضروری است. ماهی، صدف، گوشت، تخم مرغ و محصولات لبنی از منابع خوب ویتامین B12 هستند. مقداری که باید به صورت روزانه مصرف شود، «مقدار مجاز توصیه شده روزانه» (RDA) نامیده می‌شود.

· مقدار مجاز توصیه شده روزانه برای افراد 18 سال و بالاتر، ۲.۴ میکروگرم در روز است.
· در دوران بارداری، این مقدار ۲.۶ میکروگرم در روز است.
· در دوران شیردهی، این مقدار ۲.۸ میکروگرم در روز است.
· در کودکان، این مقدار بستگی به سن دارد.

به افراد بالای 50 سال توصیه می‌شود که غذاهای غنی‌شده با ویتامین B12 مصرف کنند یا از مکمل ویتامین B12 استفاده نمایند. دوز خوراکی ۲۵ تا ۱۰۰ میکروگرم در روز برای حفظ سطح ویتامین B12 در بزرگسالان مسن توصیه میشود. برای تعیین دوز مناسب برای شرایط خاص خود، با پزشک مشورت کنید.

تیامین (ویتامین B1)

تیامین (ویتامین B1) در بسیاری از غذاها یافت می‌شود و برای درمان کمبود تیامین، بیماری بری‌بری، برخی بیماری‌های عصبی و سندرم ورنیکه-کورساکوف (WKS) استفاده می‌شود.

بدن ما برای استفاده صحیح از کربوهیدرات‌ها به تیامین نیاز دارد. همچنین به حفظ عملکرد صحیح اعصاب کمک می‌کند. این ویتامین در غذاهایی مانند مخمر، غلات، حبوبات، آجیل و گوشت یافت می‌شود. اغلب در ترکیب با سایر ویتامین‌های گروه B استفاده شده و در بسیاری از محصولات کمپلکس B موجود است.

افراد از تیامین برای شرایط مرتبط با سطوح پایین این ویتامین از جمله بیماری بری‌بری و التهاب اعصاب (نوریت) استفاده می‌کنند. همچنین برای مشکلات گوارشی، درد عصبی دیابتی، بیماری قلبی و سایر شرایط نیز کاربرد دارد.

دوز مصرفی:

تیامین یک ماده مغذی مهم است. این ویتامین در بسیاری از غذاها از جمله غلات، حبوبات، آجیل و گوشت یافت می‌شود.
مقداری که باید به صورت روزانه مصرف شود، «مقدار مجاز توصیه شده روزانه» (RDA) نامیده می‌شود.

· برای مردان بالغ، RDA معادل ۱.۲ میلی‌گرم در روز است.
· برای زنان بالغ ۱۸ ساله، RDA معادل ۱ میلی‌گرم در روز است.
· برای زنان بالغ ۱۹ سال و بالاتر، RDA معادل ۱.۱ میلی‌گرم در روز است.
· RDA در دوران بارداری و شیردهی ۱.۴ میلی‌گرم در روز است.
· مقادیر توصیه شده برای کودکان بستگی به سن آن‌ها دارد.

برای تعیین بهترین دوز برای یک شرایط خاص، با پزشک مشورت کنید.

اقدامات احتیاطی و هشدارهای ویژه:

بارداری و شیردهی:

مصرف تیامین به عنوان بخشی از رژیم غذایی، احتمالاً بی‌خطر است. اطلاعات قابل اعتماد کافی در مورد بی‌خطر بودن دوزهای بالاتر در دوران بارداری و شیردهی وجود ندارد.

کودکان:

مصرف تیامین به عنوان بخشی از رژیم غذایی برای کودکان احتمالاً بی‌خطر است. اطلاعات قابل اعتماد کافی در مورد بی‌خطر بودن دوزهای بالاتر یا عوارض جانبی احتمالی آن وجود ندارد.

مصرف الکل:

افرادی که به میزان زیادی الکل مصرف میکنند، اغلب سطوح پایینی از تیامین دارند و ممکن است به مکمل‌های تیامین نیاز داشته باشند. درد عصبی ناشی از اختلال مصرف الکل ممکن است زمانی که سطح تیامین پایین است، تشدید شود.

همودیالیز:

افرادی که تحت درمان همودیالیز قرار دارند ممکن است سطوح پایینی از تیامین داشته باشند و ممکن است به مکمل‌های تیامین نیاز داشته باشند.

بیماری کبدی:

افراد مبتلا به بیماری مزمن کبدی اغلب سطوح پایینی از تیامین دارند و ممکن است به مکمل‌های تیامین نیاز داشته باشند.

تداخلات:

تریمتوپریم با تیامین (ویتامین B1):

تیامین توسط پمپ‌ هایی به داخل و خارج سلول‌ها منتقل می‌شود. تریمتوپریم ممکن است نحوه عملکرد این پمپ‌ها را تغییر دهد و مقدار تیامین باقی‌مانده در بدن را افزایش دهد.

ریبوفلاوین

ریبوفلاوین ویتامین B2 است. این ویتامین به طور گسترده در غذاهای گیاهی و حیوانی از جمله شیر، گوشت، تخم مرغ، آجیل، آرد غنی شده و سبزیجات سبز یافت می شود.

ریبوفلاوین در بسیاری از فرآیندهای بدن نقش دارد. این ویتامین برای پوست، پوشش دستگاه گوارش، سلول های خونی و عملکرد مغز ضروری است.

دوز مصرفی:

ریبوفلاوین یک ماده مغذی مهم است که در بسیاری از غذاها یافت می‌شود. مقداری که باید به صورت روزانه مصرف شود، «مقدار مجاز توصیه شده روزانه» (RDA) نامیده می‌شود.

· برای مردان بالغ، RDA معادل ۱.۳ میلی‌گرم در روز است.
· برای زنان بالغ، RDA معادل ۱.۱ میلی‌گرم در روز است.
· در دوران بارداری، RDA معادل ۱.۴ میلی‌گرم و در دوران شیردهی، RDA معادل ۱.۶ میلی‌گرم است.
· مقادیر توصیه شده برای کودکان بستگی به سن آن‌ها دارد.

مصرف مکمل‌های ریبوفلاوین همراه با غذا، جذب آن را توسط بدن افزایش می‌دهد. برای تعیین بهترین دوز برای یک شرایط خاص، با پزشک مشورت کنید.

عوارض جانبی:

ریبوفلاوین برای اکثر افراد در دوزهای حداکثر ۴۰۰ میلی‌گرم در روز احتمالاً بی‌خطر است. در برخی افراد، ریبوفلاوین می‌تواند باعث حالت تهوع شود.

اقدامات احتیاطی و هشدارهای ویژه:

بارداری و شیردهی:

مصرف ریبوفلاوین به میزانی که معمولاً در غذاها یافت می‌شود، احتمالاً بی‌خطر است. مقدار توصیه شده مصرف روزانه در دوران بارداری ۱.۴ میلی‌گرم و در دوران شیردهی ۱.۶ میلی‌گرم است.

کودکان:

مصرف ریبوفلاوین به میزانی که معمولاً در غذاها یافت می‌شود، برای اکثر کودکان احتمالاً بی‌خطر است. دوزهای بالاتر ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در روز نیز  ایمن بوده است.

بیماری کبدی:

جذب ریبوفلاوین در افراد مبتلا به بیماری کبدی کاهش می‌یاشد.

تداخلات:

تتراسایکلین‌ با ریبوفلاوین:

ریبوفلاوین ممکن است مقدار تتراسایکلین جذب شده توسط بدن را کاهش دهد. مصرف همزمان ریبوفلاوین با تتراسایکلین‌ها ممکن است اثرات تتراسایکلین‌ها را کاهش دهد. برای جلوگیری از این تداخل، ریبوفلاوین را ۲ ساعت قبل یا ۴ ساعت بعد از مصرف تتراسایکلین‌ها مصرف کنید.

ویتامین B6:

ویتامین B6 نوعی از ویتامین‌های گروه B است. پیریدوکسین، پیریدوکسال و پیریدوکسامین همگی اشکال ویتامین B6 هستند. ویتامین B6 برای عملکرد صحیح قندها، چربی‌ها و پروتئین‌ها در بدن مورد نیاز است. همچنین برای رشد مغز، اعصاب، پوست و بسیاری از بخش‌های دیگر بدن ضروری است. این ویتامین در غلات، حبوبات و تخم مرغ یافت می‌شود و اغلب در ترکیب با سایر ویتامین‌های گروه B در محصولات کمپلکس B استفاده می‌شود.

افراد معمولاً از ویتامین B6 برای پیشگیری و درمان کمبود این ویتامین استفاده می‌کنند. همچنین برای بیماری قلبی، سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، افسردگی، تهوع صبحگاهی، بیماری آلزایمر، کرامپ‌های قاعدگی، دیابت و بسیاری شرایط دیگر نیز کاربرد دارد.

دوز مصرفی:

«مقدار مجاز توصیه شده روزانه» (RDA) نامیده می‌شود.
· برای مردان: RDA برای سنین ۱۹ تا ۵۰ سال، ۱.۳ میلی‌گرم در روز و برای افراد بالای ۵۰ سال، ۱.۷ میلی‌گرم در روز است.
· برای زنان: RDA برای سنین ۱۹ تا ۵۰ سال، ۱.۳ میلی‌گرم در روز و برای افراد بالای ۵۰ سال، ۱.۵ میلی‌گرم در روز است.
· در دوران بارداری: RDA معادل ۱.۹ میلی‌گرم در روز است.
· در دوران شیردهی: RDA معادل ۲ میلی‌گرم در روز است.
· در کودکان: RDA بستگی به سن دارد.

عوارض جانبی:

ویتامین B6 در صورت استفاده مناسب، احتمالاً بی‌خطر است. مصرف ویتامین B6 در دوزهای ۱۰۰ میلی‌گرم در روز یا کمتر، عموماً بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود.

ویتامین B6 در دوزهای ۱۰۱ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در روز ممکن است بی‌خطر باشد. در برخی افراد، ویتامین B6 ممکن است باعث حالت تهوع، درد معده، کاهش اشتها، سردرد و سایر عوارض جانبی شود. ویتامین B6 در دوزهای ۵۰۰ میلی‌گرم یا بیشتر در روز ممکن است ناایمن باشد. دوزهای بالای ویتامین B6، به ویژه ۱۰۰۰ میلی‌گرم یا بیشتر در روز، ممکن است باعث مشکلات مغزی و عصبی شود.

اقدامات احتیاطی و هشدارهای ویژه:

بارداری:

مصرف ویتامین B6، در صورت استفاده مناسب، احتمالاً بی‌خطر است. گاهی اوقات برای کنترل تهوع صبحگاهی استفاده می‌شود، اما این کار فقط باید تحت نظارت پزشک انجام شود. مصرف دوزهای بالا ممکن است ناایمن باشد. دوزهای بالا ممکن است باعث تشنج در نوزادان شود.

شیردهی:

مصرف ویتامین B6 در صورت استفاده مناسب، احتمالاً بی‌خطر است. مقدار توصیه شده در دوران شیردهی ۲ میلی‌گرم در روز است. از مصرف مقادیر زیاد خودداری کنید. اطلاعات قابل اعتماد کافی در مورد بی‌خطر بودن مصرف دوزهای بالای ویتامین B6 در دوران شیردهی وجود ندارد.

استنت :

پس از دریافت استنت کرونری، از مصرف ترکیب ویتامین B6، فولات و ویتامین B12 خودداری کنید. این ترکیب ممکن است خطر تنگ شدن رگ‌های خونی را افزایش دهد.

جراحی کاهش وزن:

برای افرادی که جراحی کاهش وزن انجام داده‌اند، مصرف مکمل ویتامین B6 لازم نیست. مصرف بیش از حد ممکن است احتمال عوارض جانبی مانند حالت تهوع، استفراغ و تیره شدن پوست را افزایش دهد.

تداخلات:

فنی توئین با پیریدوکسین (ویتامین B6):

ویتامین B6 ممکن است سرعت تجزیه فنی توئین در بدن را افزایش دهد. مصرف همزمان ویتامین B6 با فنی توئین ممکن است اثرات فنی توئین را کاهش داده و خطر تشنج را افزایش دهد. اگر فنی توئین مصرف می‌کنید، از مصرف دوزهای بالای ویتامین B6 خودداری کنید.

آمیودارون با پیریدوکسین (ویتامین B6):

آمیودارون ممکن است حساسیت به نور خورشید را افزایش دهد. مصرف همزمان ویتامین B6 با آمیودارون ممکن است احتمال آفتاب سوختگی، تاول یا بروز بثورات در قسمت‌های در معرض نور پوست را افزایش دهد. در هنگام قرارگیری در معرض آفتاب، حتماً از کرم ضدآفتاب و لباس محافظ استفاده کنید.

فنوباربیتال با پیریدوکسین (ویتامین B6):

ویتامین B6 ممکن است سرعت تجزیه فنوباربیتال در بدن را افزایش دهد. این امر می‌تواند اثرات فنوباربیتال را کاهش دهد.

داروهای فشار خون بالا با پیریدوکسین (ویتامین B6):

ویتامین B6 ممکن است فشار خون را کاهش دهد. مصرف دوزهای بالای ویتامین B6 همراه با داروهای کاهنده فشار خون ممکن است باعث افت بیش از حد فشار خون شود. فشار خون خود را به دقت کنترل کنید.

لوودوپا با پیریدوکسین (ویتامین B6):

ویتامین B6 می‌تواند سرعت تجزیه و دفع لوودوپا در بدن را افزایش دهد. اما این فقط در صورتی مشکل‌ساز است که لوودوپا را به تنهایی مصرف کنید. بیشتر افراد لوودوپا را همراه با کاربیدوپا مصرف می‌کنند. کاربیدوپا از بروز این تداخل جلوگیری می‌کند. اگر لوودوپا را بدون کاربیدوپا مصرف می‌کنید، ویتامین B6 مصرف نکنید.